De wedstrijd tegen Diderna begon met een treinrit. Een hele lange treinrit. Vanuit Enschede is namelijk lang niet alles even goed bereikbaar. We hebben Daphne meegenomen om met vier dames te kunnen spelen - altijd handig met dit spelletje. Bij aankomst in Dieren was het voor iedereen duidelijk dat er op gras gespeeld ging worden. Wat ook bleek, was dat de nieuwe afmetingen resulteren in een erg klein veldje.

Er werd ingelopen, ingeschoten en een toespraak gehouden door de (toen nog) voorzitter van de vereniging. Vol goede moed liepen we het veld in om de eerste puntjes binnen te slepen. De wedstrijd begon best prima met een afstandsschot van Wilmer en een tegendoelpunt, maar al snel vliegen de doelpunten ons om de oren. De ballen willen er bij ons niet echt in, de scheidsrechter is meer ervaren met rugbywedstrijden en dat nieuwe veld is toch ook weer even wennen. Wilmer en Kelly weten beide nog te scoren, maar we gaan de rust in met een tussenstand van 9-3. Na de rust blijkt dat we ondertussen gewend beginnen te raken aan het veld, de scheidsrechter en wedstrijden spelen in het algemeen. De ballen gaan er misschien niet in, maar het loopt al een stuk beter. Taco begint wat zuiverder te schieten en scoort er in de tweede helft zelfs vier. Hij mist echter ook een strafworp, wat voor Wouter een reden is om de tweede op te eisen. Taco laat dat echter niet zomaar gebeuren en gooit deze tweede strafworp er wél in (dat is één van de vier doelpunten). Lisette toont aan ook terug te zijn van weggeweest en gooit er nog een mooi schot voor ons in. Helaas is dit alles toch niet genoeg om zelfs maar in te lopen op onze tegenstanders.

De eindstand: 18-9

Srores: Kelly 1, Lisette 1, Wilmer 3, Taco 4